σκυτοβυρσεύς

-εως, ὁ, Α

εργάτης που κατεργάζεται δέρματα, βυρσοδέψης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκῦτος «κατεργασμένο δέρμα» + βυρσεύς (< βύρσα «δέρμα, τομάρι»)].